Çocuk Anneden Ayrı Kalmaya Nasıl Alıştırılmalı? Bir çocuğun annesinden ayrı kalmaya alışması için, annenin çocuğunu başka birinin yanında bırakırken kendini rahat hissetmesi gerekir. Bu şekilde çocuk, annenin kendisini başka biriyle bırakmakta bir sorun görmediğini anlar.
Çocuk Anneden Ayrı Kalmaya Nasıl Alıştırılmalı? Örneğin, bir hafta sonu için seyahate çıkarken, anne tüm gününü “Sensiz gidemem, seni çok özleyeceğim ve kötü vakit geçireceğim” diyerek geçirmemeli, bunun yerine “Merak etme, yakında döneceğim ve ben yokken eğleneceksin” demelidir. Bu şekilde çocuk, başka biriyle kalırsa acı çekmeyeceğini anlar. Annesini eğlenirken gördüğünde, onsuz da mutlu ve güvende olmanın mümkün olduğunu anlar. Sonunda, ayrılık kısa zaman dilimlerinde uygulanabilir.
Örneğin, arkadaşlarıyla akşam yemeğine çıkarken, anne çocuğunu babasına veya başka bir aile üyesine bırakabilir ve iki veya üç saat uzak kalabilir. Ayrıca bu ayrılığın bir rutin olarak değil, rastgele gerçekleşmesi de çok önemlidir. Bu şekilde çocuk annesinin gitmesini beklemez, aksine annesinin kendisine haber vermeden de dışarı çıkabileceğini düşünür. Çocuklar annelerinden kısa sürelerle ayrılmaya alıştıklarında, ayrılık korkusu ortadan kalkar ve çocukta kendine güven duygusu gelişir.
Çocuk Anneden Erken Yaşta Ayrılırsa
Bazen bir çocuk anneden erken yaşta ayrılırsa, örneğin bir bebek evi gibi, bu durum çocuğun anneden ayrılamamasına yol açabilir. Bunun nedeni çocuğun ayrılık kaygısı yaşaması ve anneye ihtiyaç geliştirmesidir.
Anneden ayrılamayan çocuk diğer insanların varlığında kaygı yaşar. Annesinden kısa bir süre bile ayrı kalmaktan hoşlanmaz ve kaygı duyar. Annenin çocuğu ayırmaya çalışması öfke nöbetleri, çığlık atma ve ağlama gibi ciddi tepkilere yol açabilir. Çocuğundan ayrılamayan anne, çocuğunu başkalarının yanına bırakmakta çok zorlanır ve çocuğundan uzak kaldığında da ciddi kaygı yaşar.
Çocuğundan ayrılamayan anne sosyal bir yaşam geliştiremez ve kendi ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanır. Çocuğundan ayrılamayan anne, çocuğunu yalnız bırakma ve ondan uzak kalma korkusu nedeniyle kendi ihtiyaçlarını karşılayamaz. Çocuğunu kimseye bırakamadığı için aile dışında sosyal bir yaşam geliştiremez. Sürekli çocuğuyla birlikte olduğu için iş ya da sosyal aktivitelere katılamıyor. Eşine olduğu kadar kendisine de zaman ayıramıyor.
Anneden ayrılamayan çocuk bağımsız değildir ve kendi başına sorunlarla baş etmekte zorlanır. Çünkü her zaman annesine bağlıdır ve zor durumlarda annesine bakar. Kendi çocuklarının tüm sorunlarını çözecek zamanı olmayan anne, onlara sorunlarıyla bağımsız olarak nasıl başa çıkacaklarını öğretemez.
