Çocuklarda Hiperaktivite
Hiperaktiflik, tıbbi olarak hiperaktivite olarak adlandırılan ve dikkat etmede, yoğunlaşmada zorlanma durumudur. Bu bir rahatsızlıktır ancak huy olarak kabul edilmektedir. Hiperaktivite, Dünya Sağlık Örgütü İstatistiklerine göre öğrenim çağındaki çocukların % 3.6 sında görülen bir rahatsızlıktır. Peki hiperaktivite çocuklarda nasıl belirtiler gösterir ve ebeveynler nasıl farkına varabilir.
Hiperaktivite belirtileri
– Hiperaktivite çocuklarda detaylara yoğunlaşmada zorluk çekme, yoğunlaşamamaktan dolayı ana olaydan farklı başka konularla ilgilenme ve etraflarını rahatsız etme gibi durumları oluşturur.
– Umursamaz, düşüncesiz ve dikkatsiz hareket etmek, insanları rahatsız etmekten mutluluk duymak,
– Çok kolay dikkatlerinin dağılması, uğraşılan aktiviteden anında sıkılıp başka bir aktivite ile uğraşarak zaman geçirme,
– Ev ödevlerini unutma, ödevlerini yapmama veya baştan savma yapma,
– Verilen görevleri yapmama, yapanları engelleme ve suçu başkalarının üzerine atarak önemsememe,
– Motive olması gerekirken sürekli konuşma durumu olması ve konuşmalarda düşünmeden alakasız konularda konuşma, yüksek sesle konuşma,
– Toplum içinde saygılı davranmama ve istemediği ortamlardan zorla da olsa çıkıp gitme ( özellikle sınıflardan )
Gibi belirlileri vardır. Bu belirtilerden bazılarını gösteren her çocuğun hiperaktivite rahatsılığı olduğu söylenemez. Bazı çocuklar stres altında benzer davranışlar gösterebilmektedir. Bu nedenle benzer davranış gösteren çocuklar dikkatle izlenmeli ve gerekirse doktora girmelidir.
Hiperaktivite gösteren çocukların ilgiye ve şefkate ihtiyacı vardır. Ebeveynler ellerinden geldiği kadar çocuklarına anlayışla yaklaşmaları, çocuklarına destek vermeleri ve dikkatlerini toplayabilmeleri için oturup birlikte ödevler yapmaları, gelişime katkı sağlayan oyuncaklar ile birlikte oynayarak çocuklarına yardımcı olamaları gerekmektedir. Bu davranışlardan sonra hiperaktivite artarak devam ederse bir pedagogdan veya bu konuda uzman bir doktordan yardım alınmalı, düzenli seanslara çocukla birlikte gidilmelidir. Doktora gidildiği durumlarda anne ve babaların çocuklarına desteği tedavi aşamasında en büyük etkendir.